We verhuizen naar Italië!

Ja hoor de kogel is door de kerk we verhuizen naar Italië! Echt, heus! Nu nog even een huis vinden en ons Nederlandse huis verkopen en dan vertrekken we!

Ja verhuizen naar Italië... we dromen er al lang van, maar het komt er maar niet van. In 2012 wilden we het al. Mariska heeft toen een half jaar op camping La Chiocciola gewerkt met het idee dat we dan na de zomer wel eens even daar gingen wonen.

Alles liep anders, zoals het leven anders loopt. In 2017 kwam onze zoon Matteo ter wereld en dan ben je ook even met andere dingen bezig. Tot vorig jaar meivakantie. Het is natuurlijk altijd blijven borrelen en met al die lockdowns en corona ellende zijn we allemaal een beetje zoekende.

We besloten om in de meivakantie naar Italië te gaan. Niet zo warm en een seizoen waarin we nog niet zo vaak geweest waren. Een goede reden om juist nu eens een flinke wandeling te gaan maken door de Balze.

Een flinke wandeling ook voor een kind van vijf jaar, maar wat was het er mooi. De Balze is een prachtig gebied in Toscane. De wandeling begint in het oude dorp Castelfranco di Sopra en voert door het prachtige landschap.

Droomhuis, droomlocatie

En als je dan zo door de bossen en tussen de olijfbomen loopt dan kom je nog wel eens iets tegen. Verlaten gebouwen, afgelegen woonhuizen en bijzondere plekken.

Zo zagen we ook een weggezakt "te koop" bord bij een prachtig gelegen boerderij. Helemaal verlaten, maar recht onder de waanzinnig mooie rotsen van de Balze. Onwaarschijnlijk. Dat "In Vendita" bord was inmiddels onleesbaar en of het nog te koop is of was zullen we wel nooit weten. Maar er was wel weer iets wakker gemaakt in ons.

En zoals dat dan gaat... Je bent immers op vakantie, drinkt een wijntje, eet wat Italiaans voedsel op je vakantieadres en dan krijg je natuurlijk goede ideeën. We reanimeren onze oude droom en gaan op zoek naar een huis in Italië!

Funda

"Wat is eigenlijk de Italiaanse Funda?" Ja, goede vraag. Zouden ze dat in Italië ook zo goed hebben geregeld? De vraag stellen is natuurlijk hem beantwoorden... nee. Een paar tips zijn Immobiliare.it, Casa.it, en Idealista.it. Omdat ik ZZP-er ben is de laptop mee dus we gaan eens kijken. Ja hoor, best wat te vinden. Stoute schoenen aan en makelaar gebeld. (fout!!!, maar daar kom ik in een later artikel nog op terug). En dan ben je op vakantie opeens huizen aan het kijken. Is dat slim?

Hele dag huizen kijken

Een hele dag huizen kijken met Angelo! Een aardige Italiaanse makelaar uit Calabria die ons wel aan een huis wil helpen. We kijken er meerdere, maar het ons meteen al duidelijk dat het er in Italië anders aan toe gaat dan in Nederland.

Angelo scheurt voor ons uit van huis naar huis en we hebben van te voren geen idee waar we terecht komen, want een adres staat er nooit bij op de Italiaanse Funda. Nee je spreekt ergens af bij een barretje en rij maar achter de makelaar aan. Als je hem bij kunt houden.

Rottende eieren

Het ene huis staat nog langer leeg dan het andere. De eieren wandelen uit de koelkast, zolang is de stroom er al af.

Of de natuur heeft het huis al overgenomen. Matteo noemt het al meteen het klushuis. Binnen twee minuten staat hij al weer buiten en zegt tegen ons, hier gaan we NIET wonen. Wil ik niet. Kan maar duidelijk zijn. Ik sta samen met hem buiten te wachten op Mariska die stoïcijns een volledige bezichtiging afwerkt met Angelo. Maar dit wordt hem niet hoor.

Maar voor minder dan een ton kun je het hebben, probeert de goedlachse Angelo nog... Nou we slaan maar even over. Want er moet drie ton bij om het bewoonbaar te maken.

Nog één huis dan

Mag ik jullie nog één huis laten zien, vraagt Angelo. Ach ja waarom niet, we zijn er nu toch. Rij maar achter me aan. Scheurend door de straten van Ambra komen we uit in een dorpje verderop, Pietraviva. Het huis is buiten het budget, maar staat inmiddels zeven (!) jaar leeg.

We zijn natuurlijk op slag verliefd (weer fout!). Alle valkuilen van Ik Vertrek komen voorbij. Ik maak er een einde aan en we gaan weer terug naar ons huisje bij onze Italiaanse vriendin Antonella. In Casa Bistino zijn we altijd thuis.

Met een knoop in onze maag rijden we een paar dagen later terug naar Nederland. Zou dit dan haalbaar zijn? Let wel het is mei 2022. We komen thuis en gaan weer aan het werk, naar school en naar opa en oma. Maar we gaan ook aan het rekenen. De huizenmarkt in Nederland is booming, dus het moet gewoon kunnen van de overwaarde.

Hypotheekvrij wonen in Italië! Dus het Italiaanse leven, zonder de financiële druk van Nederland. We vinden het een waanzinnig idee. Matteo ook, die is vijf dus vindt alles waanzinnig, maar wij gaan daar graag in mee.

Complex

Het blijkt allemaal complexer dan we dachten. Met de Ik Vertrek ellende in het achterhoofd besluiten we eerst maar eens een bouwkundige keuring te regelen. Ik weer naar Italië. Met het vliegtuig. Laptop mee zodat er doorgewerkt kan worden. De centen kunnen we niet meer missen natuurlijk!

Logeren bij lieve vrienden Teresa, Fabri en zoon Dario en van Perugia met huurauto naar de afspraak met de Geometra die het huis wel eens bouwkundig zal bekijken. Gelukkig spreek ik matig tot redelijk Italiaans en heb ik de hulplijn met Mariska open. Die spreekt het beter, maar moet gewoon werken in Nederland.

Na dit bezoek weten we het zeker, we gaan op dit huis bieden. Maar hoe werkt dat eigenlijk in Italië? Net als in Nederland. Je raadt het al, nee natuurlijk. Het werkt totaal anders en alles kan dan ook nog eens totaal anders lopen. Zo ging het bij ons ook. Binnenkort kun je hier lezen wat onze volgende stappen waren en hoe het kopen van een huis dan wél gaat in Italië.